Ien 't licht van de maon

De maon kleurt de spinnedruij ien de stal zilver
gestapelde pakke strôj kriege 'n gouwe rendje
de barst ien de ruut liekt op 'n vallende ster
ien unnen hoek wâ minse, ze komme van ver.

Weggestuurd, daor wor dè nie mos kunne
zien ze d'ouwe stal inkel as duuster en kouw
wa wiejerop 'n kerkdienst, ze heure gezang
ien de stal 'n kiend, zonder hör knuffels zô bang.

Dan gôt de staldeur ope, de maon strôwt zien licht
ôver 'n boereknecht en zien hoogzwangere vrouw
ze zwaaie nô de minse, ze roepe: 'kom mit ons mit
unne stal dè is gèn plets wor ge mî Kerstmis zit'.

Hun huus is nie groot, mâ binne is 't wèrm
rônd de gedekte tôffel, zèj die komme van ver
de maon schient zien licht vol dur 't raam
ien dizze kerstnaacht komme minse te saam.